Πολλές φορές, τόσο εγώ μέσα από άρθρα μου, όσο και άλλοι έχουμε αναρωτηθεί για το τι πραγματικά συμβαίνει στην Ελληνική κοινωνία, η οποία δέχεται αδιαμαρτύρητα καθημερινά, απανωτά χτυπήματα, χτυπήματα που την έχουν οδηγήσει στην απελπισία στην καλύτερη περίπτωση και στην εξαθλίωση στη χειρότερη. Μια κοινωνία η οποία σε άλλες εποχές, όχι πολύ μακρινές, ξεσηκώνονταν κι έβγαινε στον δρόμο με το παραμικρό. Κι όμως σήμερα, ούτε καν αυτοί οι 1500000 άνεργοι δεν διαμαρτύρονται!
Σίγουρα, το «διαίρει και βασίλευε» όλα αυτά τα χρόνια έπαιξε το ρόλο του, όπως σημαντικό ρόλο έχουν παίξει οι προνομιούχοι συνδικαληστάδες – κομματικοί εγκάθετοι και εκτελεστικά όργανα της εκάστοτε εξουσίας- αλλά και η έλλειψη πραγματικών πολιτικών ηγετών οι οποίοι θα δείξουν στον λαό τον άλλο δρόμο. Τον μεγαλύτερο όμως ρόλο τον έχει παίξει η προπαγάνδα. Η προπαγάνδα που εμφανίζει τα πάντα αναμενόμενα και όταν αυτά καταφθάνουν όλοι έχουν την εντύπωση πως το έχουν ξαναπεράσει, άρα όλα καλά.
Το τελευταίο διάστημα η προπαγάνδα παίζει όλα τα χαρτιά της στην τσόχα της πολιτικής προκειμένου να διατηρήσει στην επιφάνεια ένα πολιτικό σύστημα διαβρωμένο με τους γνωστούς ανθρώπους που το υπηρετούν. Ένα από αυτά τα χαρτιά λέγεται δημοσκόπιση, έρευνα, gallop ή όπως αλλιώς ονομάζεται. Το τελευταίο διάστημα πέρα του μόνιμου 3ου κόμματος (Χρυσή Αυγή) η οποία είναι και η μοναδική σταθερά που λένε και στα μαθηματικά, οι άλλοι δύο (ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ) εναλλάσσονται στις δύο πρώτες θέσεις, ανάλογα του ποιος πληρώνει την έρευνα. Όμως υπάρχει ακόμα μια εκδοχή η οποία καλλιεργείται στις μέρες μας και αυτή ακούει στο όνομα «συγκυβέρνηση δεξιάς και αριστεράς»! Και αυτή η εκδοχή υποστηρίζεται μέσα από δημοσκοπικά ευρήματα ως επιθυμία της πλειοψηφίας των ψηφοφόρων.
Βέβαια το συγκεκριμένο έργο το έχουμε ξαναδεί το 1989 (Μητσοτάκης – Φλωράκης) και τίποτα δεν αποκλείει ότι δεν θα το δούμε να επαναλαμβάνεται και στις μέρες μας, με μόνη διαφορά πως η κατάσταση του τότε με το τώρα δεν μπορεί να συγκριθεί σε τίποτα ούτε σε οικονομικό ούτε σε πολιτικό επίπεδο. Σήμερα από την μια μεριά υπάρχει μια κυβέρνηση η οποία εκτελεί πιστά και αδιαμαρτύρητα, με οποιοδήποτε κόστος τις εντολές της τρόικα και από την άλλη μια αριστερά (εξαιρείται το ΚΚΕ) η οποία είναι απέναντι σε όλα χωρίς όμως να δείχνει τον «άλλο» δρόμο. Μια αριστερά που ξέχασε ακόμα και το παραδοσιακό αίτημά της για απλή αναλογική, ίσως επειδή ακριβώς βολεύεται και αυτή από τις δημοσκοπίσεις που την εμφανίζουν πρώτο κόμμα, επομένως και πριμοδοτούμενη με τις bonus έδρες.
Επειδή λοιπόν κάποιοι πιστεύουν ότι κάτι θα αλλάξει σε αυτόν τον τόπο, ας βάλουν στην άκρη του μυαλού τους το ενδεχόμενο μιας αυριανής συγκυβέρνησης ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ακραίο σενάριο; Μπορεί. Αδύνατο όμως όχι. Τώρα το αν θα είναι μια αποδοτική μια τέτοια κυβέρνηση δε νομίζω ότι μας απασχολεί, επί του παρόντος τουλάχιστον. Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναι αν οι κ. Σαμαράς και Τσίπρας καλοβλέπουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο, θα το πούνε στον λαό ΠΡΙΝ τις εκλογές; Θεωρώ πως όχι. Γι’ αυτό ας είμαστε υποψιασμένοι, γιατί οι εκλογές είναι μπροστά μας και με την ψήφο μας θα κληθούμε να εκλέξουμε μια κυβέρνηση, η οποία πρώτα και κύρια πρέπει να είναι αποδεκτή από τον λαό ο οποίος θα έχει μόλις εκφραστεί…
Παρατηρητής
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου