Ποιοι κρύβονται πίσω από την τρομοκρατία στην Ευρώπη;

 

Η Ευρώπη πληρώνει την απροθυμία της να υπερασπίσει τους πολίτες της και την προθυμία της να τους στοχοποιήσει στο όνομα της νέας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων 

Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ
 

Με έναν παράδοξο, αλλά κατά πολλούς αναμενόμενο, τρόπο, η Ευρώπη μετατρέπεται σε πεδίο δράσης των τζιχαντιστών. Μπορεί οι εικόνες σε Παρίσι, Βερολίνο και Βρυξέλλες να μην είναι ίδιες με τις εικόνες από την Δαμασκό, την Χομς ή το Χαλέπι, αλλά το κλίμα τρόμου, η αβεβαιότητα της ασφάλειας και ο κίνδυνος για την απώλεια ανθρώπινης ζωής είναι ίσως κατά πολύ εντονότερος στους Ευρωπαίους πολίτες, των οποίων η ασφάλεια και η ζωή μέχρι πριν λίγους μήνες ήταν διασφαλισμένες στον μέγιστο βαθμό.


Η κατάρρευση της Ευρώπης και συγκεκριμένα η ανικανότητα και η φοβικότητα των ευρωπαίων ηγετών, που επέλεξαν να παίζουν τον ρόλο του τοκογλύφου ή του μπράβου των μεγάλων τραπεζών, αντί να προάγουν κοινωνικές πολιτικές, επέφεραν τα πλέον δυσάρεστα αποτελέσματα.
Η αδυναμία των ψευδο-ηγετών φάνηκε όταν έσκυψαν το κεφάλι στις απειλές και τους εκβιασμούς του τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και αποδέχθηκαν να πληρώνουν ως έμπορο ανθρώπων την Τουρκία για να μην στέλνει μεγάλους αριθμούς λαθρομεταναστών και προσφύγων στην «ανέμελη», πλην όμως φοβική, Ευρώπη.
Δυστυχώς, η Ευρώπη βυθίζεται στο χάος που επέλεξε με την σιωπή της απέναντι στον αλλόφρονα τούρκο «σουλτάνο» και την ταυτόχρονη επίσημη αποδοχή της αδυναμίας της να χειριστεί με «πειθώ» οποιονδήποτε απειλεί την ευρωπαϊκή ειρήνη και ευημερία.

Βέβαια, και στο σημείο αυτό θα πρέπει –επιτέλους- να αρχίσουν να δραστηριοποιούνται οι αρμόδιες αρχές- στις 18 Μαρτίου, πριν 4 ημέρες δηλαδή, ο τζιχαντιστής Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είχε προαναγγείλει τις νέες τρομοκρατικές επιθέσεις στις Βρυξέλλες.
Ο αποδεδειγμένα χρηματοδότης και υποστηρικτής της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος αλλά και του Μετώπου Αλ Νούσρα, δηλαδή της Αλ Κάιντα στη Συρία, είχε δηλώσει: «Δεν υπάρχει λόγος μια βόμβα (όπως αυτή) που εξερράγη στην Άγκυρα να μην εκραγεί στις Βρυξέλλες». Και με αυτή την επίθεση, τη στιγμή που η Τουρκία δεν έχει αρχίσει ακόμη να εφαρμόζει ως οφείλει, την συμφωνία της με την Ευρώπη για τους πρόσφυγες - λαθρομετανάστες, δεν θα αποτελέσει έκπληξη εάν τις επόμενες ημέρες η τουρκική κυβέρνηση υποβάλει απαίτηση αποδοχή νέων αιτημάτων της αλλά και για αύξηση της "χρηματικής επιδότησής" της από την Ευρώπη για την διαχείριση της ροής προς τα ευρωπαϊκά εδάφη...

Μπορεί οι Βρυξέλλες να χτυπήθηκαν από 4 βόμβες τζιχαντιστών και 34 πολίτες να έχασαν τη ζωή τους, ενώ δεκάδες άλλοι τραυματίστηκαν, όμως αυτό το τρομοκρατικό χτύπημα είχε από πολλούς προαγγελθεί, αφού 450 Βέλγοι έγιναν τζιχαντιστές στη Συρία και στο Ιράκ, ενώ 200 από αυτούς ήταν κάτοικοι των Βρυξελλών. Οι φόβοι των Βελγικών αρχών και οι συνεχόμενοι συναγερμοί δεν μπόρεσαν τελικά να αποσβέσουν την λειτουργία και την δράση τρομοκρατικών πυρήνων που υπάρχουν σε όλες σχεδόν τις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.

Αντί επιλόγου, και αφού πιστεύουμε πως μετά από αυτή την εξέλιξη η Ελλάδα θα μετατραπεί σε χώρο κράτησης λαθρομεταναστών και προσφύγων, ο γράφων θεωρεί πως ένα ερώτημα θα πρέπει να μας απασχολεί σε τέτοιου είδους ενέργειες: Ποιος ωφελείται, πραγματικά και από το παρασκήνιο, από τέτοιες ενέργειες; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι σχεδόν βέβαιο πως θα καταδείξει μία πολύ καλά οργανωμένη δομή, με τεράστια κονδύλια, με πρόσβαση σε ακραίους ριζοσπαστικούς κύκλους στους οποίους ασκεί τεράστια επιρροή και ως εκ τούτου τους μεταχειρίζεται κατά το δοκούν. Μία οργάνωση που ενδεχομένως έχει μικτή δομή (κρατική και παρακρατική), ιδεολογικό υπόβαθρο και θρησκευτικά κίνητρα, ενώ έχει τη δυνατότητα ειδικής εκπαίδευσης σε ανθρώπους και ταυτόχρονα διατηρεί επί χρόνια εν υπνώσει επίσημους και σε πλήρη ανάπτυξη δραστηριοτήτων ανεπίσημους πυρήνες – οργανώσεις μέσα σε ευρωπαϊκές χώρες.

Δυστυχώς, η Ευρώπη γνωρίζει ποιος ακριβώς κρύβεται πίσω από την τρομοκρατία που εξαπλώνεται στο έδαφός της. Όμως οι σπιθαμιαίοι ευρωπαίοι ηγέτες αποφάσισαν να ανταλλάξουν την ασφάλεια και την ζωή των ευρωπαίων πολιτών και την μορφή της ίδιας της Ευρώπης με οικονομικά συμφέροντα, κατά κύριο λόγο της Γερμανίας.
Αυτή η γερμανοκρατούμενη Ευρώπη βιώνει και πληρώνει σήμερα υπό την απειλή της οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής, αλλά και με μεγάλες δόσεις τρόμου την ανοχή της στο Uber Alles του Βερολίνου, που για μία ακόμη φορά επανέρχεται φέρνοντας την καταστροφή.
Αυτή η Ευρώπη πρέπει, επιτέλους, να αποφασίσει πως βρίσκεται σε πόλεμο και πως τόσο οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» όσο και «ιστορικοί σύμμαχοι» του Βερολίνου πρέπει να αντιμετωπισθούν όπως τους αρμόζει.
Όσο για την Γερμανία, φαίνεται πως δικαιώνει την φερόμενη και ως ρήση του Τσόρτσιλ: «Η Γερμανία πρέπει να βομβαρδίζεται κάθε 50 χρόνια, δεν έχει σημασία να ξέρεις τον λόγο. Τον ξέρουν αυτοί»…
Όσο για την Ελλάδα, ίσως θα πρέπει πλέον να σκεφτούμε σοβαρά εάν θέλουμε να επιμένουμε στο να συμπορευόμαστε με μία Ευρώπη που αποσυντίθεται και καταρρέει με πάταγο, θυσιάζοντας τους πολίτες και τα "μέλη" της στο όνομα των οικονομικών κερδών...

ΥΓ: Στη σκιά των πολύνεκρων τρομοκρατικών επιθέσεων στις Βρυξέλλες, τα δύο πυρηνικά εργοστάσια του Βελγίου σταμάτησαν προληπτικά τη λειτουργία τους.
Οι δύο σταθμοί, ένας στο Ντόελ με τέσσερις αντιδραστήρες και ένας στο Τιχάνζ με τρεις αντιδραστήρες, έχουν κλείσει, και τα οχήματα που εισέρχονται ή εξέρχονται υποβάλλονται σε «συστηματικό έλεγχο», δήλωσε στο Politico εκπρόσωπος της διαχειρίστριας εταιρείας Electrabel.
Οι εργαζόμενοι των οποίων η παρουσία δεν κρίνεται απαραίτητη απομακρύνονται από τα δύο εργοστάσια, είπε η εκπρόσωπος.
Πρόσθεσε ότι και στα δύο εργοστάσια υπήρχαν αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις ήδη από το Σαββατοκύριακο.

Ας μιλήσουμε επιτέλους