Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013

Γιατί οι πολιτικοί καταφεύγουν στο ψεύδος ή εξαπατούν το λαό για να υλοποιήσουν το (όποιο) πρόγραμμά τους και δεν ομιλούν την γλώσσα της αλήθειας;




Ψεύδους Εγκώμιον;

Γιατί οι πολιτικοί καταφεύγουν στο ψεύδος ή εξαπατούν το λαό για να υλοποιήσουν το (όποιο) πρόγραμμά τους και δεν ομιλούν την γλώσσα της αλήθειας; Μήπως γιατί δεν είναι πολιτικοί, αλλά αυτό που γράφουν όλα τα Ελληνικά Λεξικά και γνωρίζουν ακόμη και τα μικρά παιδιά της γειτονιάς μας; «Βασανισμένε μου λαέ, αγνέ κι αγαπημένε, πάντοτε ευκολόπιστε και πάντα προδομένε», λέει ο ποιητής!..

«Βασανισμένε μου λαέ, αγνέ κι αγαπημένε, πάντοτε ευκολόπιστε και πάντα προδομένε»!..
ΑΠΟ τον καιρό που η μανούλα μου με έφερε στον κόσμο μέχρι σήμερα, αντικρίζοντας τους πολιτικούς (δεν λέω όλους, υπάρχουν και εξαιρέσεις), μία και μόνη απορία βασάνιζε το μυαλό μου: Τι ήταν εκείνο που έκανε τους πολιτικούς να ασκούνται στο ψεύδος και όχι στην αλήθεια!
Αναντίρρητα η πολιτική είναι τέχνη. Και είναι τέχνη μεγάλη και υψηλή. Υψιπετής, θα λέγαμε!.. Ακόμη περισσότερο όταν αυτή καθορίζει τις τύχες ενός λαού και προσδιορίζει - με την πολιτική που ασκεί - το μέλλον του.
Το να ασκείται κάποιος σε κάτι, όπως είναι η πολιτική, σημαίνει ότι γυμνάζεται, προπονείται, ώστε να καταστεί έμπειρος και ικανός. Αλλά -εν προκειμένω- όχι στην αλήθεια!.. Στο ψεύδος!..
Με συνεχείς επαναλήψεις και ασκήσεις, ως προς το διοικείν, προσπαθούν να αποκτήσουν πείρα, για να έχουν τη δυνατότητα να εξαπατούν τον κόσμο, να κοροϊδεύουν αυτούς που τους ψήφισαν, να περιγελούν αυτούς που τους εμπιστεύθηκαν, να χλευάζουν αυτούς που τους πίστεψαν, να εμπαίζουν τον κοσμάκη και τελικά να περιγελούν τους πάντες! Μέχρι και το νόημα αλλάζουν ορισμένοι προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα προσωπικά τους οφέλη.
Πρόσφατα ένας υπουργός, λέγοντας πως «δεν θέλει να του παίρνει την δόξα η Τρόϊκα», εν μία νυκτί αναγκάσθηκε σε διορθωτική δήλωση λέγοντας πως «με τη λέξη δόξα δεν εννοούσε την πραγματική δόξα, αφού τον Τόμσεν τον μισεί όλη η Ελλάδα, αλλά … η προσπάθεια που καταβάλλουν»!
Το να εξαπατάς, όμως, ένα λαό και να ξεγελάς έναν ολόκληρο κόσμο, δεν τον «κοροϊδεύεις στο ζύγι», για να θυμηθούμε και μια λαϊκή ρήση, αλλά τον οδηγείς στην απόγνωση και στην απελπισία!
Οι σωστοί πολιτικοί δεν κοπιάζουν για να υποβάλουν το λαό μόνο σε θυσίες, ώστε να εξυπηρετούνται «ες αεί» οι τράπεζες, τα μονοπώλια, το κεφάλαιο και γενικά το "άοσμο χρήμα", αλλά τον κοιτάζουν κατάματα και του λένε την αλήθεια και μόνον την αλήθεια!
«Απολείς πάντας τους λαλούντας το ψεύδος» λέει η Γραφή!.. Αλλά και ο θείος Όμηρος στην «Οδύσσειά» του τα ίδια έλεγε: «Μη τε τί μοι ψεύσεσσοι χαρίζεο μήτε τι θέλγε»!
Ο πολιτικός που ενορχηστρώνει το ψεύδος και τους απατηλούς συλλογισμούς, οδηγεί τον λαό σε εσφαλμένα συμπεράσματα και σε λάθος εκτιμήσεις!
Κι εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με τα λεγόμενα «κατά συνθήκην ψεύδη». Έχουμε να κάνουμε με μια ολόκληρη ιστορία ενός λαού, που κάποιοι τον οδήγησαν με μαθηματική ακρίβεια στην (ελεγχόμενη, αν θέλετε) χρεοκοπία, την οποίαν επινόησαν και υλοποίησαν ξένα κέντρα αποφάσεων, για να γεμίζουν αποκλειστικά τον δικό τους μπεζαχτά και ν’ αδειάζουν συνεχώς το πορτοφόλι του ανήμπορου ν’ αντιδράσει Έλληνα ή Ελληνίδας!
Είναι απίστευτο αυτό που θα σας πω, αλλά κάπου διάβασα, ότι σε μία Σχολή (ας μην την εκθέσω), υπάρχει ένα μάθημα δημοσίων σχέσεων. Για το μάθημα αυτό υπάρχει ένα εγχειρίδιο. Και στο εγχειρίδιο αυτό υπάρχει ένα κεφάλαιο με τίτλο: «Πώς να λέμε ψέματα με επιτυχία» (!!!)
Τόσο ο βουλευτής που το ανακάλυψε τότε (κ. Στρατάκης) όσο και ο τότε υφυπουργός Μεταφορών (κ. Λουκάκης) στον οποίον απευθύνθηκαν ορισμένοι, αλλά και ο γνωστός «Βηματοδότης», έμειναν κατάπληκτοι επειδή διδάσκεται το ψέμα στους δημόσιους υπαλλήλους, οι οποίοι δικαιολογημένα εξανέστησαν και ζητούσαν εξηγήσεις και τιμωρία των δραστών!.. «Ψεύδους εγκώμιον», λοιπόν; Τι να πει κανείς!..
Κάποτε (το είχα κάνει κατ’ επανάληψιν θέμα τηλεοπτικών εκπομπών), παρακολουθώντας ένα ρεπορτάζ, έμεινα κατάπληκτος, για να μη πω εμβρόντητος, ακούγοντας ορισμένες κοπέλες της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών να λένε ότι «η νομική είναι τέχνη του ψεύδεσθαι»!.. Ό,τι δηλαδή και στην πολιτική!
Και το ερώτημά μου ήταν, είναι και (απ’ ό,τι φαίνεται) θα παραμείνει για πολύ καιρό, ίσως ένα αιώνιο, παντοτινό, ακατάλυτο και εναγώνιο ερώτημα: Γιατί –άραγε- οι πολιτικοί ασκούνται στην τέχνη του ψεύδεσθαι και δεν θεραπεύουν το κακό με την τέχνη του αληθεύεσθαι, για να θυμηθούμε και λίγο τον αρχαίο πρόγονό μας, τον ιατρό Γαληνό, που έλεγε ότι: «ένια μεν αληθεύεσθαι φημί, τινα δε επί το μείζον εξαίρεσθαι, κάλλιστον μεν γαρ εστι φάρμακον», όπως ακριβώς διαβάζουμε στο «Περί συνθέσεως φαρμάκων» έργο του;
Μήπως το φάρμακο, λοιπόν, είναι το ψεύδος και όχι η αλήθεια; Ας μην τρελαθούμε εντελώς!..
Με σεβασμό και τιμή
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ
http://www.sakketosaggelos.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου