Ο Χίτλερ με στελέχη της τότε IBM
Associated Press
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ (του ανταποκριτή μας Χρ. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ).
Η μεγαλύτερη στον κόσμο
αμερικανική εταιρία ηλεκτρονικών εγκεφάλων, γνωστή με τα αρχικά της, ΙΒΜ
(Διεθνής Επιχείρηση Μηχανημάτων), εφοδίασε το Τρίτο Ράιχ με την τεχνολογία της,
παρά το ότι γνώριζε πως θα χρησιμοποιούνταν για τη δίωξη και εξόντωση ατόμων
κατά την απάνθρωπη χιτλερική γενοκτονία, σύμφωνα με ένα νέο βιβλίο με τον τίτλο
«ΙΒΜ και το Ολοκαύτωμα», που κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ στις 12/2 σε 100.000 αντίτυπα.
Συγγραφέας του, ο Εντουιν Μπλακ.
Μια μέρα νωρίτερα, ένα δικηγορικό γραφείο της Ουάσιγκτον, που εκπροσωπούσε θύματα της ναζιστικής καταπίεσης, υπέβαλε στο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο του Μπρούκλιν, αγωγή εκ μέρους επιζώντων ατόμων από τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οπως δήλωσε ο δικηγόρος Μάικλ Χόσφελντ, αυτού του γραφείου, στην αγωγή καταγγέλλεται πως η ΙΒΜ παρέσχε στο χιτλερικό καθεστώς την τεχνολογία και τις υπηρεσίες της, που επέβλεπαν τα θύματα των στρατοπέδων συγκέντρωσης και την εξόντωση Εβραίων και πολιτών άλλων χωρών.
Το βιβλίο, που άρχισε να δημοσιεύεται σε συνέχειες στους κυριακάτικους «Τάιμς του Λονδίνου», υπογράμμιζε, εξάλλου, ότι η ΙΒΜ θα μπορούσε να αποτρέψει ένα μεγάλο μέρος του Ολοκαυτώματος και να εκτροχιάσει το γερμανικό πολεμικό μηχανισμό πριν από το ξέσπασμα του Β` Παγκόσμιου Πολέμου. Αλλά έκαμε το αντίθετο. Οι μαζικές συλλήψεις Εβραίων και άλλων μειονοτήτων, καθώς και η αρπαγή των περιουσιών τους, εξηγούσε, δε θα μπορούσε να γίνει, αν η ΙΒΜ σταματούσε να εφοδιάζει με μηχανισμούς, με χαρτί και ανταλλακτικά τους ναζί. Η ΙΒΜ κατείχε το 90% του υποκαταστήματος της Ντεχομάγκ, στη Γερμανία. Το 1941 το κατέλαβαν οι ναζί. Η Ντεχομάγκ επανήλθε μετά τον πόλεμο στην αμερικανική πατρότητά της, μετονομαζόμενη σε ΙΒΜ της Γερμανίας.
Στο ίδιο βιβλίο είναι ανατυπωμένη και μια φωτογραφία από τη συνάντηση που είχε το 1937 ο Αδόλφος Χίτλερ με τον ηγέτη της ΙΒΜ, Τόμας Ουάτσον. Μάλιστα, το 1936, την ίδια ακριβώς περίοδο, που ο ναζί προπαγανδιστής Τζούλιους Στρέιχερ καλούσε για την εξολόθρευση των Εβραίων, στον Τόμας Ουάτσον απονεμήθηκε το βραβείο του Γερμανικού Αετού με Αστέρι. Η επίδοση έγινε από τον ίδιο το Χίτλερ, κατά το παραπάνω βιβλίο. Τον επόμενο χρόνο, σε επιστολή του προς το ναζί υπουργό Οικονομικών Χίαλμαν Σαχτ, ο Ουάτσον προέτρεπε τον κόσμο να επιδείξει «μια συμπαθητική κατανόηση στο γερμανικό λαό και τους σκοπούς του υπό τον Αδόλφο Χίτλερ».
Παράλληλα, η αγωγή επιδιώκει την καταβολή σε επιζώντες από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης αποζημίωσης εκ μέρους της ΙΒΜ, με βάση «τα κέρδη, που πραγματοποιήθηκαν διαμέσου των παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου εκ μέρους της». Επιπρόσθετα, υποστηρίζει ότι ο Τόμας Ουάτσον, πρόεδρος της ΙΒΜ από το 1915 ως το 1956, και άλλα ανώτατα εκτελεστικά στελέχη στη Νέα Υόρκη δεν έκαμαν τίποτα για να σταματήσουν τους ναζί να χρησιμοποιούν την τεχνολογία της ΙΒΜ, γιατί ήθελαν να προστατεύουν τα κέρδη της.
Τα τεχνολογικά μηχανήματα χρησιμοποιήθηκαν στις γερμανικές απογραφές πληθυσμού το 1933 και 1939, την οργάνωση πολιτικών και στρατιωτικών επιχειρήσεων και τη διοίκηση των στρατοπέδων συγκέντρωσης.
Οι συγκλονιστικές αυτές αποκαλύψεις αναστάτωσαν ιδιαίτερα τα επιζήσαντα θύματα. Ενα απ' αυτά ήταν και ο Τόμας Γκρόσμαν, που στο λαιμό του είχε περιτυλιχτεί μια θηλιά και επρόκειτο να απαγχονιστεί σε ένα γερμανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης το 1945, αλλά διασώθηκε την τελευταία στιγμή, όταν φορτηγά αυτοκίνητα του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού κατέφθασαν στα πρόθυρά του.
Επίσημα, η ΙΒΜ αρνήθηκε να σχολιάσει απευθείας είτε το βιβλίο, είτε την αγωγή. Περιορίστηκε μόνο να υπενθυμίσει ότι η χρησιμοποίηση από τους ναζί ρυθμιστικών μηχανημάτων, που έφτιαχνε η Ντεχομάγκ, υποκατάστημα της ΙΒΜ στη Γερμανία, είναι γνωστή επί δεκαετίες τώρα και αποτελεί μέρος μιας έκθεσης στο Αμερικανικό Μουσείο Ολοκαυτώματος στην Ουάσιγκτον. Απλά, η εκπρόσωπός της, Κάρολ Μάκοβιτς, για να δικαιολογήσει την αισχρότατη στάση αυτού του ασυνείδητου μονοπωλίου, σε «μήνυμά» της προς τους εργαζόμενους της ΙΒΜ διαμέσου του εσωτερικού δικτύου της στο Ουέμπ, έλεγε: «Οπως και εκατοντάδες ξένης ιδιοκτησίας εταιρίες, που έκαναν δουλιές στη Γερμανία τον καιρό εκείνο, η Ντεχομάγκ τέθηκε υπό τον έλεγχο των ναζιστικών αρχών πριν και στη διάρκεια του Β` Παγκόσμιου Πολέμου»...
Σχετικά με τη δυναμικότητα της ΙΒΜ, αυτές τις μέρες αναγράφτηκε, σαν δείγμα, ότι το ετήσιο εισόδημά της το 1991 ήταν 64,8 δισεκατομμύρια δολάρια και το εργατοϋπαλληλικό προσωπικό της έφτανε τα 45.000 άτομα.
rizospastis.gr
Μια μέρα νωρίτερα, ένα δικηγορικό γραφείο της Ουάσιγκτον, που εκπροσωπούσε θύματα της ναζιστικής καταπίεσης, υπέβαλε στο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο του Μπρούκλιν, αγωγή εκ μέρους επιζώντων ατόμων από τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οπως δήλωσε ο δικηγόρος Μάικλ Χόσφελντ, αυτού του γραφείου, στην αγωγή καταγγέλλεται πως η ΙΒΜ παρέσχε στο χιτλερικό καθεστώς την τεχνολογία και τις υπηρεσίες της, που επέβλεπαν τα θύματα των στρατοπέδων συγκέντρωσης και την εξόντωση Εβραίων και πολιτών άλλων χωρών.
Το βιβλίο, που άρχισε να δημοσιεύεται σε συνέχειες στους κυριακάτικους «Τάιμς του Λονδίνου», υπογράμμιζε, εξάλλου, ότι η ΙΒΜ θα μπορούσε να αποτρέψει ένα μεγάλο μέρος του Ολοκαυτώματος και να εκτροχιάσει το γερμανικό πολεμικό μηχανισμό πριν από το ξέσπασμα του Β` Παγκόσμιου Πολέμου. Αλλά έκαμε το αντίθετο. Οι μαζικές συλλήψεις Εβραίων και άλλων μειονοτήτων, καθώς και η αρπαγή των περιουσιών τους, εξηγούσε, δε θα μπορούσε να γίνει, αν η ΙΒΜ σταματούσε να εφοδιάζει με μηχανισμούς, με χαρτί και ανταλλακτικά τους ναζί. Η ΙΒΜ κατείχε το 90% του υποκαταστήματος της Ντεχομάγκ, στη Γερμανία. Το 1941 το κατέλαβαν οι ναζί. Η Ντεχομάγκ επανήλθε μετά τον πόλεμο στην αμερικανική πατρότητά της, μετονομαζόμενη σε ΙΒΜ της Γερμανίας.
Στο ίδιο βιβλίο είναι ανατυπωμένη και μια φωτογραφία από τη συνάντηση που είχε το 1937 ο Αδόλφος Χίτλερ με τον ηγέτη της ΙΒΜ, Τόμας Ουάτσον. Μάλιστα, το 1936, την ίδια ακριβώς περίοδο, που ο ναζί προπαγανδιστής Τζούλιους Στρέιχερ καλούσε για την εξολόθρευση των Εβραίων, στον Τόμας Ουάτσον απονεμήθηκε το βραβείο του Γερμανικού Αετού με Αστέρι. Η επίδοση έγινε από τον ίδιο το Χίτλερ, κατά το παραπάνω βιβλίο. Τον επόμενο χρόνο, σε επιστολή του προς το ναζί υπουργό Οικονομικών Χίαλμαν Σαχτ, ο Ουάτσον προέτρεπε τον κόσμο να επιδείξει «μια συμπαθητική κατανόηση στο γερμανικό λαό και τους σκοπούς του υπό τον Αδόλφο Χίτλερ».
Παράλληλα, η αγωγή επιδιώκει την καταβολή σε επιζώντες από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης αποζημίωσης εκ μέρους της ΙΒΜ, με βάση «τα κέρδη, που πραγματοποιήθηκαν διαμέσου των παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου εκ μέρους της». Επιπρόσθετα, υποστηρίζει ότι ο Τόμας Ουάτσον, πρόεδρος της ΙΒΜ από το 1915 ως το 1956, και άλλα ανώτατα εκτελεστικά στελέχη στη Νέα Υόρκη δεν έκαμαν τίποτα για να σταματήσουν τους ναζί να χρησιμοποιούν την τεχνολογία της ΙΒΜ, γιατί ήθελαν να προστατεύουν τα κέρδη της.
Τα τεχνολογικά μηχανήματα χρησιμοποιήθηκαν στις γερμανικές απογραφές πληθυσμού το 1933 και 1939, την οργάνωση πολιτικών και στρατιωτικών επιχειρήσεων και τη διοίκηση των στρατοπέδων συγκέντρωσης.
Οι συγκλονιστικές αυτές αποκαλύψεις αναστάτωσαν ιδιαίτερα τα επιζήσαντα θύματα. Ενα απ' αυτά ήταν και ο Τόμας Γκρόσμαν, που στο λαιμό του είχε περιτυλιχτεί μια θηλιά και επρόκειτο να απαγχονιστεί σε ένα γερμανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης το 1945, αλλά διασώθηκε την τελευταία στιγμή, όταν φορτηγά αυτοκίνητα του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού κατέφθασαν στα πρόθυρά του.
Δήλωσε εξοργισμένος στην εφημερίδα
«Νιου Γιορκ Ποστ» (9/12): «Ξετρελάθηκα, για να το πω ηπιότερα. Δεν μπορούσα να
καταλάβω την ιδέα μιας αμερικανικής εταιρίας να συνεργάζεται με τους ναζί». Ο
άνθρωπος αυτός, που είναι τώρα συνταξιούχος και ζει στην πολιτεία της Νότιας
Καρολίνας, είναι ένας από τους πέντε επιζήσαντες, που υπέβαλαν αγωγή κατά της
ΙΒΜ. Ο Γκρόσμαν είχε καταδικαστεί σε θάνατο, γιατί πιάστηκε «να κλέβει» ένα
κομμάτι ψωμί, που έπεσε από ένα καλάθι τροφίμων, που προοριζόταν για τους
αξιωματικούς των Ες - Ες του στρατοπέδου!
Επίσημα, η ΙΒΜ αρνήθηκε να σχολιάσει απευθείας είτε το βιβλίο, είτε την αγωγή. Περιορίστηκε μόνο να υπενθυμίσει ότι η χρησιμοποίηση από τους ναζί ρυθμιστικών μηχανημάτων, που έφτιαχνε η Ντεχομάγκ, υποκατάστημα της ΙΒΜ στη Γερμανία, είναι γνωστή επί δεκαετίες τώρα και αποτελεί μέρος μιας έκθεσης στο Αμερικανικό Μουσείο Ολοκαυτώματος στην Ουάσιγκτον. Απλά, η εκπρόσωπός της, Κάρολ Μάκοβιτς, για να δικαιολογήσει την αισχρότατη στάση αυτού του ασυνείδητου μονοπωλίου, σε «μήνυμά» της προς τους εργαζόμενους της ΙΒΜ διαμέσου του εσωτερικού δικτύου της στο Ουέμπ, έλεγε: «Οπως και εκατοντάδες ξένης ιδιοκτησίας εταιρίες, που έκαναν δουλιές στη Γερμανία τον καιρό εκείνο, η Ντεχομάγκ τέθηκε υπό τον έλεγχο των ναζιστικών αρχών πριν και στη διάρκεια του Β` Παγκόσμιου Πολέμου»...
Σχετικά με τη δυναμικότητα της ΙΒΜ, αυτές τις μέρες αναγράφτηκε, σαν δείγμα, ότι το ετήσιο εισόδημά της το 1991 ήταν 64,8 δισεκατομμύρια δολάρια και το εργατοϋπαλληλικό προσωπικό της έφτανε τα 45.000 άτομα.
rizospastis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου